کد مطلب:26930 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20

گنجینه پرسمان » اديان و مکاتب

چرا با وجود اين كه مسلمانان به قرآن معتقدند، گروهي قضاوت قرآن را در روابط اجتماعي قبول ندارند؟

بي شك، تمام معارف و احكام قرآن كريم، از جمله قضاوت آن در روابط اجتماعي، به مصلحت و منفعت بشر است; و چنان چه از آن تبعيت كنند هدايت و تربيت شده و به كمال ميرسند، و سعادت دنيا و آخرت را به دست ميآورند.

اگر در موضوعي ـ مثل روابط اجتماعي ـ بين نظر قرآن و نظر انسان اختلاف بيافتد، يقيناً، نظر انسان خطا و اشتباه خواهد بود; زيرا، در حق بودن نظر قرآن يقين داريم.

قضاوت قرآن در روابط اجتماعي، مطابق با واقع، حق و حقيقت، مصلحت و منفعت بشر است، و تمام ابعاد و جهات را در نظر گرفته است; امّا قضاوتِ انسان در روابط اجتماعي ممكن است: 1. محدود و بدون در نظر گرفتن تمام ابعاد و جهات باشد; 2. از روي هوي و هوس و اميال شخصي باشد; 3. بدون در نظر گرفتن مصالح يا مضرات فردي و اجتماعي باشد; و... اي چه بسا آن چه انسان قضاوت ميكند و طالب آن است، به ضرر او باشد، و آن چه طالب او نيست به مصلحت او باشد. قرآن كريم، ميفرمايد: ...وَعَسَيََّ أَن تَكْرَهُواْ شَيْ ?‹ًا وَهُوَ خَيْرٌ لَّكُمْ وَعَسَيََّ أَن تُحِبُّواْ شَيْ ?‹ًا وَهُوَ شَرُّ لَّكُمْ وَاللَّهُ يَعْلَمُ وَأَنتُمْ لاَتَعْلَمُون;(بقره،216)... و چه بسا از چيزي اكراه داشته باشيد كه خير شما در آن است، و يا چيزي را دوست داشته باشيد كه شر شما در آن است، و خداوند ميداند و شما نميدانيد. بنابراين، خيلي از مسائل است كه خداوند متعال، به عنوان خالق انسان ميداند كه چه چيز به نفع يا ضرر انسان است، در حالي كه انسان خودش از آنها غافل است. و همين امر باعث شده است كه برخي افراد به بعضي نظرات قرآن كريم اشكال بگيرند.

براين اساس بايد بگوييم: اين افراد فقط قرآن را قبول دارند، اما باور ندارند. اگر يقين داشتند كه تمام دستورات قرآن به مصلحت و منفعت انسان است، هرگز حاضر نميشدند به خود جرأت بدهند كه بگويند اين مورد و يا اين قضاوت از قرآن را قبول نداريم.(ر.ك: ترجمه الميزان، علامه طباطبايي;، ج 2، ص 246ـ250، بنياد علمي و فرهنگي علامه / تفسير نمونه، آيت الله مكارم شيرازي و ديگران، ج 2، ص 64ـ66، دارالكتب الاسلامية.)